Sandra vecht tegen uitgezaaide borstkanker: ‘Mijn wapen is het schrijven van gedichten’
Willem de Frel
EDE – Na de bevalling van haar zoon Bram, valt de mooie wereld van de in Lunteren geboren en getogen Sandra Bos-Ronk in duigen, er wordt bij haar uitgezaaide borstkanker geconstateerd. ‘Het schrijven van gedichten helpt mij om uit de put te krabbelen.’
‘Ik wil niet dat anderen mij als patiënt zien, ik ben namelijk veel meer dan dat, ik wil gezien worden als de vrouw van Jan en moeder van onze driejarige zoon Bram’. De woorden ‘ziek’ en ‘gezond’ staan niet in mijn woordenboek. Natuurlijk zijn de dagen waarop ik behandeld word met chemokuren zwaar. Maar gelukkig tellen we ook veel goede dagen’.
Dichten geeft mij houvast, steun
‘Natuurlijk schrik je wanneer je zo’n diagnose te horen krijgt, kanker is voor anderen, voor ouderen, niet voor een jonge vrouw die volop in het leven staat en als psychiatrisch verpleegkundige al jaren juist anderen door moeilijke periodes heen helpt. Geleidelijk lukt het om met de ziekte om te gaan en de knop om te zetten. Het schrijven van gedichten helpt mij om mijn gevoelens uit te drukken. Maar liefst vijftig gedichten zijn uitgegeven in een dichtbundel. Het begon met één gedicht, ik kreeg de smaak te pakken en nu vloeien de gedichten soepel mijn pen uit.’
Helend voor mij maar ook voor lotgenoten
Mijn gedachte was als het helend voor mij is dan zal dat ook het geval zijn voor lotgenoten. Het blijkt dat mijn gedichten ook als bron van inspiratie fungeert van mensen die geloven in hun eigen kracht.
De dichtbundel heet ‘I am’, ik ben, dus niet ‘ik word’ of ‘ik was’, maar ik ben in het hier en nu’.
‘Ik geef mij over aan het deinen
En zie mijn leven verschijnen’
‘Ik dein mee op de stroom van het leven en bied geen verzet meer en hoef minder strijd met mijzelf te leveren. Dat lukt natuurlijk niet iedere dag’.
‘Ik verwelkom licht en donder
En belichaam liefde en pijn
Ik verwelkom licht en donker
En geniet van mijn kleurenfestijn’
‘Mooie en nare dingen kunnen naast elkaar bestaan, in de tussenliggende periodes van mijn chemokuren geniet ik van het leven, van mijn man Jan en zoon Bram. Donker en licht zal ik moeten accepteren en omarmen’.
‘Er heerst kracht in het donker
Al ben ik eigenlijk bang
Dat ik angsten zou vinden
Daarom blijf ik nooit lang’
‘Dit is een vervolg op mijn vorige dichtregels, je wilt het licht maar je moet niet bang zijn voor het donker.’
‘Toch kan ik alleen mijzelf
In de spiegel aankijken
Als ik loop in mijn eigen pas
wil ik alleen op mijzelf echt lijken’
‘Voor de diagnose paste ik mij vaak aan naar wat ik dacht wat mijn omgeving van mij verwachtte en dat kostte veel energie. Ik heb geleerd om dingen te accepteren hoe ze zijn. Nu leef ik bij de dag en dat voelt veel beter en lichter’.
‘Mijn verhaal begon ik te delen
In mijn omgeving ontstond meer begrip. En herkenbaarheid voor velen
En ikzelf werd veel minder sip’
‘Deze woorden zijn me dierbaar omdat ze aanduiden waarom het dichten zo belangrijk voor mij was en nog steeds is. Ik kon mijn gevoelens delen.
De paperback dichtbundel ‘I am’ van Sandra Bos-Ronk is in de boekhandel verkrijgbaar en online. Uitgegeven door Boekscout in Soest. De bundel presenteert vijftig gedichten en kost € 18,99. www.sandrabos-ronk.nl
De dichtbundel is ook verkrijgbaar bij De Readshop.
Lees hier de online krant van deze week.
