Onverhuld: Prikkelarm

Je leest wel eens over een prikkelarme omgeving of activiteiten. De kermis doet het, maar ook musea en zelfs bij concerten gebeurt het, minder felle lichten, minder geluid. Waarom ga je dan naar een concert dacht ik altijd, dan kun je beter een boek lezen of thuis naar muziek luisteren. Maar dat is verkeerd gedacht, autistische en hoog sensitieve mensen willen natuurlijk ook naar de kermis en een concert. 

Een weekje aan de Normandische kust, een dorpje zonder prikkels. Men doet het daar nog steeds met een filmopname uit 1962 met Jean Gabin en Jean Paul Belmondo. Maar liefst drie grote afbeeldingen op gevels. De twee fameuze acteurs in de Rue d’ Eglise voor een hotel wat er niet meer is en twee scènes op het strand.

Dat strand is precies 1,7 km lang voordat je tussen bunkers en rotsen komt. 

Ik weet dat precies omdat ik het om de dag twee keer op en neer rende om wat hardloopkilometers te maken. Intrigerende figuren kom je dan tegen ‘s ochtends vroeg. Een bellende mevrouw in een badjas die ineens neerzeeg op het strand, maar toen ik terugkwam stond ze weer, mannen met hondjes en nog een jongen met alleen een sportbroek aan, die sprintjes trok van 200 meter.

Enfin geen prikkels dus. Het dorp had uiteraard een PMU bar, voor loten en rookwaren, waar de tv altijd aan is, een biertap open en vanaf 10 uur hard pratende Fransen op het terras. Je zat er prima. Eb en vloed bepaalde je dagindeling en oesters voor twee euro per stuk laat je ook niet onbesteld.

Op een zondag was het ‘Fête de la Mer,’ het feest van de zee. Op een bordje had ik gelezen dat in 1926 de laatste vissersboot was verdwenen uit het dorp, omdat het ook geen haven had (de boten werden eenvoudigweg op de wal getrokken), maar het ‘feest’ begon nog steeds met een mis in de kerk en een stille tocht naar een maquette van een vissersboot (die ik niet heb kunnen vinden) om de gestorvenen op zee te herdenken en daarna zegende de pastoor de zee. Vervolgens een cocktail en daarna feest in de straten. Alles prikkelarm, zeker als je in de avond nog eens langs het strand slentert en van die paar honderd mensen in het dorp en aan het strand eigenlijk geen geluid komt, spelende kinderen en wat onderlinge discussies. 

Tot er ineens vanuit de naastgelegen grote kustplaats drie jetski’s aan kwamen gedenderd en voor het dorp heen en weer gingen racen. Weg de rustige gezegende branding en dat prikkelarme.

Lees hier de online krant van deze week.