Onverhuld: Pelgrimage
Van politieke gebeurtenissen of capriolen schrik je niet meer zo snel. Je denkt dat je toch wel alles hebt gehad. Scheldpartijen, liegen, beschadigen, bedreigen, tribunalen om maar eens wat te noemen. En toch schrok ik van de situatie rond de parlementaire enquête naar de corona-aanpak. Deze enquête gaat drie jaar duren, maar kan voorlopig nog niet beginnen.
Een gemeenteraad of in dit geval parlement controleert de regering en kan onderzoek doen. Een groot goed, dat hebben we gezien in Groningen en bij de Toeslagenaffaire. Voor de een is het een afrekening, voor de ander genoegdoening, ik vind vooral het leren belangrijk én het voorkomen door goede aanbevelingen. Terugdraaien gaat nooit meer. Uit elk onderzoek komt trouwens altijd dat niet na te gaan is of de destijds gestelde doelen op juiste wijze bereikt zijn en of dat nog te meten is.U vroeg zich natuurlijk al af wat dit nu met de kop van deze column te maken heeft, de pelgrimage. Nou, die pelgrim naar laten we zeggen naar Santiago de Compostella stippelt de route precies uit. En die zal nooit zo afgelegd worden. Meest simpele er is een brug verdwenen, maar ook vind je soms een mooiere route of je loopt met anderen mee voor de gezelligheid. Je voelt je wat minder fit en snijdt af of stapt een stuk in de trein enzovoort. Het gaat ook niet om de juiste wijze, de vooraf uitgestippelde route, het gaat om de reis als zodanig en wat die met jou gedaan heeft en je doel. Een ander zal twee jaar later met die kaart waarop de route staat in de hand zeggen dat de pelgrimage niet op de juiste wijze heeft plaatsgevonden. Je bent afgeweken van de tevoren uitgezette route.Terug naar die enquête over de gezondheidscrisis. Onze Kamerleden kunnen of willen niet beginnen omdat degenen die in de commissie zitten nu al hun conclusies gereed hebben en al volop twitteren. Ik zou zeggen stop met je vergaderingen, loop met z’n allen naar Rome, er leiden vele wegen naar de eeuwige stad.
Lees hier de online krant van deze week.