Onverhuld: Oranje medestander

Als burgemeester doe je een heleboel leuke dingen en kom je met veel mensen in aanraking. Het is een voorrecht om een uitnodiging te krijgen voor een concert of de Koning en de Koningin een hand te geven. Over dat oranje gaat deze column niet. En ook niet over het Nederlands elftal. Welk oranje dan wel? Als burgemeester hoor je ook van zaken, die je anders niet te weten zou komen.

Zo werd mij een paar jaar geleden verteld hoe een man een vrouw lichamelijk kan mishandelen zonder dat iemand dat kan zien. Hoe dan?

Een vrouw wordt op haar knieën in een hoek gedrongen en vervolgens laat de man zich er stelselmatig bovenop vallen. Dat doet vreselijke pijn, maar zo laat de dader geen spoor achter. Stel je voor dat iemand het achteraf zou kunnen zien en als die vrouw het zou vertellen, dan wordt zij toch niet geloofd. Ik wist niet wat ik hoorde, maar het komt voor.

Daarom is het van 25 november tot 10 december “Orange the World”, en ook bij ons staan onder andere de Oude Kerk en de Concordiamolen in het oranje licht.

Het thema is dit jaar “Veilig, overal en altijd”. Geweld tegen vrouwen en meisjes vindt, naast mijn voorbeeld, plaats op allerlei plekken waar men elkaar ontmoet. Van het internet tot op een feestje en van de trein tot op school of op straat en bij het uitgaan en op het werk.

Het is de kunst om niet weg te kijken als je het ziet gebeuren. Ook jij kunt helpen, door medestander te zijn in plaats van omstander. Ga er tussen staan in de trein, praat met iemand, spreek je collega of teamgenoot die het doet rustig aan en vertel over je waarneming. Iedereen op zijn manier. Wegkijken heb je later spijt van. Omstanders hebben we genoeg, medestanders zijn er vaak te weinig.

Lees hier de online krant van deze week.