Met de groeten van Piet… Expositie Lunterse tekenaar in Westhoffhuis

Henk de Rooy

LUNTEREN – Bezoekers van het Westhoffhuis hebben al kennis kunnen maken met de nieuwe expositie. Het betreft tekeningen van Piet van Leuveren. Tekeningen van panden die niet meer bestaan, of in de vergetelheid zijn geraakt. De ruim 30 tekeningen vormen slechts een deel van de ruim 80 tekeningen waarmee deze Lunterse tekenaar zijn dorp vereeuwigde.

Zaterdag 9 december, om 15.30 uur, vindt de opening plaats in het Westhoffhuis. Belangstellenden wordt gevraagd zich van tevoren aan te melden via: e-mail: p.leuveren@kpnplanet.nl. De tekeningen blijven tot eind januari 2024 te zien in het Westhoffhuis.

Automonteur

Zijn vrouw Dinie en de kinderen Jaco en Ester van Piet hebben met het opzetten van de expositie een doel. “Wij willen de tekeningen terecht laten komen bij mensen die er een band mee hebben. Bij ons staan ze maar in de opslag en wordt er verder niets mee gedaan. Vandaar deze expositie, waar de tekeningen ook te koop zijn.”

De expositie en de verkoop zijn tegelijkertijd ook een eerbetoon aan tekenaar Piet van Leuveren. Die pas na zijn pensionering het tekenen weer oppakte. Met een uiterste fijne hand voor detaillering ontrukte hij oude en monumentale panden uit de vergetelheid en deed bestaande panden uit hun schaduw stappen.

Al op de toenmalige Ambachtsschool in Ede werd zijn tekentalent opgemerkt. De tekenleraar daar moedigede Piet aan om zich verder in het tekenen te ontwikkelen. Maar Piet, als een echte eigengereide Lunteraan, koos voor zijn tweede passie: Auto’s.

Al van jongs af aan hadden die zijn interesse. Vanuit de wagenmakerij (Dorpsstraat) van zijn vader ontwikkelde Piet de interesse voor de mechaniek die voertuigen voortdreef. Ver hoefde hij hiervoor niet te gaan. Garage Van den Berkt (broer van Ton Patat) was naaste buur en als het even kon was Piet er te vinden. Gevleugeld was dan ook zijn uit spraak: Ik word automonteur! En niemand die hem hiervan af kon brengen. Het tekenen verdween naar de achtergrond.

Tekenlessen

Tot het moment dat het pensioen in zicht kwam. Dinie, zijn vrouw, zag de bui al hangen. Piet thuis, wat gaat hij doen? “Piet was in die tijd ook jarig en we wisten niet wat hem te geven. Hij tekende weleens wat en we besloten hem 10 lessen bij Johan Timmers cadeau te doen. Maar ja, daar begon het. De bedoeling bij Timmers was dat je les kreeg en een volgende week ermee op atelier mee verder ging. Piet had de opdracht bij de volgende les al af en begon dan aan de nieuwe. Hij had de tijd en werkte zijn opdrachten thuis af. Timmers moet wel gedacht hebben: Wat moet ik hier nu mee?”

De lessen maakten van Piet een beter tekenaar.

Perspectief en (schaal)verhoudingen werden hem eigen. Ook lectuur en boeken werden nageslagen. “We gingen er graag op uit en in Alkmaar liepen we door de stad en ontdekten een grote winkel in schilders benodigdheden. Daar kochten we het boek: Hoe leer ik tekenen? Daar heeft hij veel aan gehad. Kijk ik heb het hier nog liggen.”

Thuis had Piet een eigen, op maat gemaakte, tekentafel voor het raam. Lunteren ging onder zijn raam voorbij, terwijl Piet zijn dorp met geduld, tijd en fijnheid aan gedetailleerdheid in beeld bracht. Stillevens, daar begon het mee, maar ook auto’s (natuurlijk), dieren en portretten vulden de witte vellen papier. Maar het waren de gebouwen die met precisie en tot in detail werden getekend. Piet had geduld

Verzamelobject

Het zijn deze gebouwen die vormgaven aan een gewilde rubriek in de Lunterse Krant. Genaamd: Groeten van Piet …

Hierin werden gebouwen uit Lunteren getoond, met een korte omschrijving erbij. In samenwerking met de redactie ontstond er een serie rubrieken waarnaar werd uitgekeken. Tegelijkertijd was het ook een confrontatie met de werkelijkheid. Veel van de gebouwen die Piet tekenden zijn afgebroken en uit het straatbeeld verdwenen.

Het is bekend dat de rubriek uit de Lunterse Krant een verzamelobject bij lezers is geworden. Dinie: “Ik werd eens een keer door een vrouwtje aangesproken dat zij de knipsels en foto’s van tekeningen van Piet had uitgeknipt en verzameld. Ze was ze nu aan het inplakken.”

De naam van de toenmalige rubriek: Groeten van Piet …, is ook de titel van de expositie. Hierbij hoort ook een boekje dat bij de opening wordt uitgereikt aan de aanwezigen. De titel: Jeugdherinneringen van een Lunterse Jongen’, is een verzameling van korte verhalen, waarin herinneringen van Piet samenkomen. In woord en lijn. Een ode aan Piet van Leuveren.

Lees hier de online krant van deze week.