Hugo de Vries een beroemde Lunteraan

Hugo de Vries was een Nederlandse botanicus en geneticus die in de vroege 20e eeuw werd geleverd door middel van het begrijpen van de erfelijkheid van organismen. Een van de meest bekende bijdragen van De Vries was zijn theorie van mutatie, die stelde dat evolutionaire veranderingen kunnen optreden als gevolg van toevallige en onverklaarbare veranderingen in het erfelijk materiaal.

De Vries werd in 1848 in Haarlem geboren en studeerde af aan de Universiteit van Leiden voordat hij in 1878 een aanstelling kreeg als hoogleraar in de loopbaan aan de Landbouwhogeschool te Wageningen. In 1896 nam hij deel aan een internationale conferentie over erfelijkheid in Londen, waar hij zijn theorie van mutatie presenteerde.

Het werk van De Vries in de genetica was gebaseerd op zijn observaties van planten, met de naam de Oenothera lamarckiana, een soort teunisbloem die afwijkingen bevestigde van de normale bloemen van zijn soort. De Vries concludeerde dat deze afwijking het resultaat waren van mutaties in het erfelijk materiaal van de plant, die vervolgens werden bepaald op de volgende generatie.

Hoewel zijn theorie van mutatie aanvankelijk controversieel was, werd deze latere beslissing als een fundamentele verklaring voor de evolutie van soorten. De Vries behaalde onderscheidingen voor zijn werk, waaronder de Darwin Medal van de Royal Society in 1906. Bovendien werd hij drie keer genomineerd voor de Nobelprijs. 

In 1908 organiseerde De Vries de eerste internationale genetica-conferentie in Lunteren. Deze conferentie wordt beschouwd als een mijlpaal in de geschiedenis van de genetica, omdat het de eerste keer was dat onderzoeken van de hele wereld samenkwamen om ideeën uit te wisselen over erfelijkheid en evolutie.

Hugo de Vries stierf in Lunteren in 1935 op de leeftijd van 86 jaar.

Lees hier de online krant van deze week.