Guus in Uganda: Dagelijks leven
Guus Berends
De tweede maand van mijn verblijf in Oeganda zit er alweer op. Deze keer deel ik graag iets met jullie dat mij erg fascineert hier: het dagelijkse leven ter plekke in Oeganda. Dit verschilt nogal van dat in Lunteren.
Onderweg
Wanneer Job en ik ‘s ochtends op de brommer naar de school in Busaana gaan, zijn de eerste kilometers verhard. Waar een verharde weg is, is vaak veel leven in de brouwerij. Kraampjes, veel meer dan een houten tafeltje is het vaak niet, staan overal langs de weg opgesteld met snacks, drinken, groenten of wat dan om te verkopen. Iedereen wil wat verkopen, maar het aanbod is duidelijk groter dan de vraag. Winstmarges zijn vaak erg mager. Het is vechten om een bestaan.
Onderweg zijn betekent ook opletten geblazen. Jan en allemaal steken zonder goed te kijken de weg over, in bochten inhalen is heel normaal en trucks willen nog weleens omkiepen in bochten omdat ze veel te zwaar beladen zijn. Het verkeer is een chaos.
Als we op pad zijn manoeuvreren we ons tussen de koeien en geiten door, die vaak door een kind naar weilanden worden geleid.
Huisbezoek
Hier is het nu zomervakantie en ik word eropuit gestuurd om samen met een leraar huisbezoeken te doen. De huisjes van de leerlingen in Busaana zijn vaak van bakstenen met een dak van golfplaten. In het huis staat vaak een stenen oven en meer dan het hoognodige is er niet.
De leraren stellen de kinderen vragen. als: Het aantal maaltijden per dag? Vaak zijn dit er één of twee. Leven je ouders nog? Geregeld schudden ze dan het hoofd. Ze wonen dan vaak bij een ander familielid.
Daarom hebben families vaak veel kinderen in huis. Meer dan zes kinderen in een huishouden is heel normaal. Beroep vader? In veel gevallen visser.
Busaana: het vissersdorp
De vissers van Busaana trekken er ’s nachts op uit om te vissen op het meer. Vissersbootjes zijn een soort houten kano’s. Ik heb zelf ook in zo’n bootje gezeten en vaak lekt het uit meerdere gaten.
Zolang je maar sneller kan hozen dan dat het water binnenkomt, is er niks aan de hand.
Ze doen gevaarlijk werk, zeker als je bedenkt dat de meeste vissers niet goed kunnen zwemmen. Het gebeurt geregeld dat er na een storm vissers verdwijnen op het meer.
Overleven
Het is hier eigenlijk geen dagelijks leven, maar dagelijks overleven. En toch is dat voor mensen hier normaal. Het is heel gewoon als je een eind met jerrycans moet sjouwen om water te halen. Het is normaal dat je maar één maaltijd per dag eet. Het is gewoon zoals het is, het dagelijks leven.
Die manier van leven is moeilijk over te brengen op papier. Het is iets dat je moet hebben ervaren om te kunnen begrijpen, maar ik hoop dat ik daar toch een indruk van heb gegeven.
Guus Berends (Lunteren) doet in Uganda vrijwilligerswerk te gaan doen voor de stichting Stichting LUGA Care. Hij verblijft voor een half jaar bij Job en Jennie Saku.
Lees hier de online krant van deze week.
