Column René Verhulst: Oudere mannen

Aangezien ik zelf zo’n man ben durf ik er wel over te schrijven. Schrijvers die uit het gezichtspunt van een 18-jarig meisje een verhaal bedenken of stukjesschrijvers die giswerk als waarheden brengen, dat is wel erger.Het gaat in de column wel over oudere mannen in de Spaanse stad Valencia, want daar was ik laatst een paar dagen. In een levendige en bedrijvige wijk. Veel winkels, horeca en oude en nieuwe appartementsgebouwen. In de ochtend domineren die oudere mannen het straatbeeld, met hondjes, maar ook joggend en boodschappen halend. En veel gewoon aan het werk. 

Ze lopen rond met een multomap waarin zij aantekeningen maken, precies zoals ik ook al jaren doe. En ze vergaderen tijdens het ontbijt op een terras of in een restaurant. Dat deed ik die dagen ook, althans ontbijten. Goedkoper dan in het hotel, we blijven Nederlander natuurlijk. Aangezien Spanjaarden nogal luid praten en die tafeltjes dicht op elkaar staan kon ik de gesprekken een beetje volgen. Een architect die met de aannemer een verbouwing doorneemt van een pand in de buurt. Een vertegenwoordiger in kerstartikelen die een winkelier over de laatste trends informeert. Een chauffeur van een Coca-Cola auto die net met de steekwagen de kratten heeft uitgeladen en in het café heeft gezet. Hij drinkt nog een café solo met de eigenaar en bespreekt het voetballen (Valencia verloor nipt van Barcelona). Een goed gesoigneerde heer brengt zijn kleding naar de stomerij en weer een andere parkeert zijn scooter in het verplichte vak pakt zijn broodtrommel mee en verdwijnt in een kantoor.

Oudere mannen, ze tellen mee!

Lees hier de online krant van deze week.