‘15 jaar voor het laten zien van de Molukse vlag’
LUNTEREN – Om aandacht te vragen en geld op te halen voor Molukse politieke gevangenen in Indonesië, die veelal zonder eerlijk proces vastzitten, organiseert de Molukse motorclub Sahabat en de mensenrechtenorganisatie PAK de jaarlijkse ‘Peringatan Ride Out’ door verschillende Molukse wijken in Nederland. Dit jaar waren Moordrecht, Lunteren en Barneveld aan de beurt.
Deze drie wijken maken onderdeel uit van 68 Molukse wijken in Nederland, waar nog steeds een groot gedeelte van de Molukse Nederlanders woont. De samenhorigheid in deze wijken is groot, zo is er in bijna iedere wijk een Molukse Kerk, stichting/buurthuis en tegenwoordig ook 55+ woningen voor ouderen.. Van jong tot oud zijn ze betrokkenen.. In Lunteren werd deze georganiseerd door de “ werkgroep Peringatan Ride Out 2022”. Hierin hebben zitting; Michael van Dommelen en Daniella Loppies , beiden bestuurders van stichting Ana-Upu en Petrus Pesulima bestuurslid van de Molukse Wijkraad Lunteren. De werkgroep heeft samen met heel veel vrijwilligers uit de Molukse gemeenschap Lunteren/Ede hun schouders eronder gezet om deze gedenkwaardige dag te doen slagen, wat hun uiteindelijk ook gelukt is. Tijdens de tocht van afgelopen zaterdag, dat ieder jaar precies twee weken voor de RMS-proclamatie dag wordt georganiseerd, waren er veel RMS-vlaggen te zien en was de trots en samenhang goed voelbaar.
Politieke gevangenen
Toch zijn deze uitingen niet in de hele wereld vanzelfsprekend. Zo wordt iedere RMS-uiting in Indonesië streng bestraft. “In 1998 ontstond er onrust op de Molukken, dat vanuit de top van het Indonesische leger werd geregisseerd. In 2007 werd een grote groep Molukkers opgepakt, nadat zij bij een bezoek van de toenmalige president Yudhoyono aan Ambon onaangekondigd een traditionele Molukse krijgsdans opvoerde en hierbij de RMS vlag toonden. Voor enkel het tonen van de RMS vlag kregen zij, na te zijn mishandeld en gemarteld, allen een gevangenisstraf van 10 tot 15 jaar. Petrus legt uit dat hij het strenge beleid tijdens zijn vele reizen zelf heeft ondervonden. “Het is wel wat beter geworden, maar vroeger moest je je tijdens je verblijf dagelijks melden bij het politiebureau en doorgeven bij welke familie je verblijft.” Maar ook tegenwoordig kunnen kleine vergrijpen je duur komen te staan.
Commercieel gewin
De opbrengsten van de tocht en de inzamelingsacties hieraan vooraf zijn dan ook voor humanitaire hulp aan deze gevangenen en hun familie. Niet alleen door gevangenschap probeert de Indonesische regering de Molukse identiteit te onderdrukken. “Als jij verdacht wordt van RMS-activiteiten wordt ook vaak je baan en daarmee je inkomen afgepakt. Dus uit angst voor armoede laten de meeste mensen het wel”, legt Petrus uit. Ondanks zijn vele grondstoffen is er op de Molukken veel armoede en is het één van de armste provincies van Indonesië. Het is niets minder dan roofbouw wat er, door de Indonesische overheid en de militaire top, op de Molukse gronden en wateren wordt gepleegd. Volgens Petrus is de onderdrukking vanuit de overheid vooral op basis van commercieel gewin en leeft dit sentiment veel minder onder de gewone Indonesische bevolking. “Laatst was ik op Bali en daar sprak ik lokale mensen en vertelde ik dat mijn voorouders van de Molukken kwamen, en daar werd heel positief op gereageerd”, vult Michael aan. Petrus vult aan; “ hieraan kan je de conclusie trekken dat enkel de corrupte Indonesische elite er baat bij heeft om de huidige politieke / economische situatie, koste wat het kost, in stand te houden “ !
Lees hier de online krant van deze week.
