Zij verbeeldt emoties en herinneringen, waarbij liefde voor mensenkinderen een bijzondere plaats inneemt. Onderlinge relaties, beweging en ‘het kind in jezelf’ stralen een onbezorgde, of juist zorgzame sfeer uit in haar objecten.

Janna boetseert ook naar (vrouwelijk) model. De figuratieve beelden, boetseert Janna in was. Het door de bronsgieter gegoten brons, werkt Janna verder af in haar atelier. Dit langdurige proces draagt bij om iets te maken wat helemaal uit haarzelf komt.